Weronika - Polecieć na Majorkę | Fundacja Mam Marzenie

Weronika (4 lata)

Moje Marzenie
Polecieć na Majorkę

Stan marzenia
spełnione
zobacz inne marzenia spełnione

Kategoria marzenia
zobaczyć
zobacz inne marzenia spełnione z tej kategorii


Pierwsze Spotkanie - Poznanie Marzenia 2018-12-03	Spełnienie Marzenia 2019-09-15

Wyobraźmy sobie raj. Co przychodzi pierwsze do głowy? Morze? Góry? A gdyby tak... połączyć to ze sobą. Czy nie brzmi jak miejsce marzeń? Ja powiem, że tak. Nie tylko brzmi, ale takie jest naprawdę. Miejsce, w którym spełniają się marzenia. Majorka. To właśnie tam chciała polecieć nasza Marzycielka.

Początek tego wyjazdu to 15 września. To właśnie wtedy z lotniska w Katowicach pojechaliśmy prosto na Majorkę aby jakiś czas później zameldować się w hotelu. Jako, że wylot z polski było o godzinie 2 w nocy, pierwszy dzień na Majorce spędziliśmy tylko na drobnym zwiedzeniu okolicy i długim odpoczynku. Tak rozpoczął się nasz tydzień w tym ciepłym miejscu. A pogoda nie opuszczała nas aż do ostatniego dnia. Codziennie słońce nie przestawało świecić, co pozwoliło nam w pełni cieszyć się pobytem. Kiedy nigdy nie jechaliśmy spędzaliśmy czas przy hotelowych basenach lub na plaży. Jeden dzień poświęcony wyłącznie zabawie spędziliśmy w pobliskim Aquaparku. Byliśmy pierwszymi osobami, które weszły i ostatnimi, które wyszły. Nie było zjeżdżalni, której nie przetestowaliśmy (no może poza tą, która leciała praktycznie pionowo w dół. Nie, nikt mnie tam nie zaciągnie). Po dniu pełnym zabawy i powrocie bawiliśmy się dalej w hotelu. Tak, to był wesoły dzień.
Jednak nie moglibyśmy być na Majorce i nie odwiedzić stolicy, Palma de Mallorca. Wycieczka nie zaczęła się w pełni kolorowo, gdyż kierowca nie wpuścił nas do autobusu, ze względu na przepełnienie. Ale to nie stało na przeszkodzie, żeby dostać się tam inną drogą, prawda? W końcu od czego są taksówki. Gdy dotarliśmy na miejsce byliśmy niedaleko centrum i jednego z miejsc, które w Palmie trzeba zobaczyć. Katedra La Seu. Muszę powiedzieć, że z daleka robiła wrażenie, a gdy podeszliśmy bliżej wszyscy byliśmy zachwyceni. Katedra zachwyca rozmiarami, ale też tym jak pięknie się prezentuje. Zwiedzając Palmę dalej, wystarczyło wejść w alejki, żeby zobaczyć coś ładnego. Bez konkretnego planu po prostu chodziliśmy po kolejnych wąskich alejkach, które wprawiały w zachwyt. Spróbowaliśmy również słynnego tapas (okazało się, ze w hotelu też to serwują, tylko nie wiedzieliśmy, że to się tak nazywa). Jednak na tym nie zakończyliśmy dnia. Postawiliśmy sobie jeszcze jeden cel. Zobaczyć Castell de Bellver. Około 40 minut drogi od centrum, cały czas, do góry. Aby dotrzeć do zamku pieszo, trzeba pokonać około 600 schodów. Czy to zrobiliśmy? Oczywiście. Czy bolały nas nogi? Oczywiście. Czy Weronika miała najwięcej energii przy wspinaczce? Oczywiście, że tak. I ostatnie pytanie, czy było warto? Zdecydowanie. Widok z zamku to panorama na całą stolicę włącznie z portem. Z góry ogląda się miejsce, w którym ląd spotyka się z błękitem morza, a odwracając się w drugą stronę widzimy szczyty gór. Wiedząc, że w dniu dzisiejszym nic nie pobije tych widoków wróciliśmy do hotelu.
Drugą wycieczką jaką sobie urządziliśmy w trakcie tego pobytu był rejs statkiem. Rejs zaczynał się w przystani w Santa Ponsa przed południem skąd wyruszyliśmy w prawie 4 godzinny rejs wokół wyspy. Chyba nie muszę po raz kolejny wspominać, że widoki zachwycały. W trakcie rejsu były przewidziane dwa godzinne postoje. Jeden na miejscu zwanym Wyspą Smoków. Dragon Island. Gdy chodząc wyznaczonymi ścieżkami, na każdym kroku możemy zobaczyć zachwycające smoki, które czekają na moment, żeby czmychnąć między ludźmi z jednej strony na drugą. Smoki różnej wielkości, goniące się ze sobą i próbujące się schować. Tak, na tej wyspie było pełno jaszczurek. Niestety tylko godzina nie pozwoliła nam na zwiedzenia całej wyspy, ale i tak doświadczenie było niezapomniane. Drugi postój też wymagał od nas zejścia ze statku albo właściwie wyskoczenia z niego prosto do wody. Nurkowanie. Dostaliśmy maski, a potem z głową w wodzie mogliśmy pływać i oglądać podwodny świat. Rybki wydawały się w ogóle nie zwracać na nas uwagi, pływały i szukały jedzenia wyrzucanego przez kapitanów na statku, a my mogliśmy po prostu je obserwować. Po tych wszystkich wypadach, czas na Majorce dobiegał końca i zbliżał się dzień powrotu.
Tydzień na Majorce należał naprawdę do niezwykłych. Mamy nadzieję, że Ty Weroniczko uważasz tak, samo i podobał cię się ten wypad i, że będziesz go zawsze wspominać z uśmiechem.

Dziękujemy Ci za tak cudowne marzenie. Pamiętaj, nigdy nie przestawaj marzyć

Relacja : Justyna Jamuła

Dziękujemy!
Marzenia, które już się spełniły
Przyłącz się do nas!

Ruch spełniania marzeń powstał dzięki ludziom z całej Polski, których połączyła idea bezinteresownej pomocy choremu dziecku i jego rodzinie. To na wolontariuszach opiera się cała struktura naszego ruchu i to oni są jego ambasadorami w swoim środowisku.
Dowiedz się więcej >

Dziękujemy!

Marzenia, które już się spełniły

Przyłącz się do nas!