Spotkanie z Marzycielem, które odbyło się w mroźne, sobotnie przedpołudnie, zdecydowanie przerosło nasze oczekiwania. I to dosłownie! Kiedy tylko weszłyśmy do domu powitał nas, mierzący 197cm, 17-letni Hubert. Dopóki nie usiedliśmy wszyscy razem do stołu mogłyśmy jedynie wysoko zadzierać głowy, rozmawiając z naszym Marzycielem. Najbardziej podobało nam się, gdy obok Huberta stanęła niższa o niemal pół metra wolontariuszka Magda i nie odmówiłyśmy sobie uwiecznienia tego widoku. Humory dopisywały nam także podczas robienia wspólnego zdjęcia, ale tym razem poprosiłyśmy Huberta, żeby pozował, siedząc.

Od samego wejścia zostałyśmy bardzo ciepło powitane, a Mama Huberta uraczyła nas gorącą kawą, herbatą malinową i słodkościami. Po dwóch godzinach jazdy i przy takiej temperaturze zdecydowanie tego nam było trzeba! Hubert, który właśnie rozpoczął naukę w technikum logistycznym, opowiedział nam o wyborze szkoły, nauce w szpitalu i ulubionym przedmiocie, którym okazała się matematyka. Kiedy pierwsze lody zostały już przełamane przyszedł czas na najważniejsze – marzenie! Hubert poproszony o narysowanie zniknął na moment by zaraz wrócić z kredkami i już po kilku chwilach naszym oczom ukazał się rower. Jak wyjaśnił nasz Marzyciel ten wymarzony to męski rower holenderskiej marki Batavus. Okazało jednak się, że pomimo sprecyzowanych oczekiwań wybór modelu wcale nie jest łatwy. Pospieszyłyśmy więc z pomocą i tak spędziliśmy wspólnie dłuższą chwilę na poszukiwaniu tego, który najlepiej spełni oczekiwania Huberta. Doradzałyśmy jak mogłyśmy, ale nie było to najprostsze zadanie, gdyż wybór był duży, a wszystkie rowery nam się podobały! Nasz Marzyciel wiedział jednak czego szuka i kiedy zobaczył Batavus Fuze Comfort V27 nie miał wątpliwości, że to numer jeden. Kiedy byłyśmy już niemal gotowe do drogi powrotnej Mama Huberta zrobiła nam niespodziankę, częstując nas pysznym, domowym rosołem! Zjadłyśmy go z apetytem i wyruszyłyśmy z powrotem do Poznania, by jak najszybciej zacząć realizować to wspaniałe marzenie. Mamy nadzieję, że już niedługo będziemy mogły znów odwiedzić Huberta, tym razem z wymarzonym prezentem.

Wiosna ciągle nie chce nadejść, ale meteorolodzy zapowiadają polepszenie pogody.Dla nas to ważne. Jedziemy do Huberta spełnić jego marzenie, a tym marzeniem jest rower. Miło byłoby od razu z niego korzystać. Hubert z rodzicami mieszka w gospodarstwie rolnym i tu na podwórzu czeka na nas. Gdy wysiadamy z samochodu rzucają się w oczy piękne, wesołe rabatki kwiatowe i finezyjnie przycięte iglaczki. Czeka też na nas olbrzymi karton.Rower nie zmieścił się do mojego samochodu, więc wysłaliśmy go kurierem, Hubert jest bardzo wysoki , dlatego rower ma specjalną , długą ramę, Na podwórku Hubert z pomocą taty rozprawiają się z kartonem. Muszą jeszcze skręcić pedały i naprostować kierownicę. No i zaraz pierwsza jazda, przystanek, regulacja wysokości siodełka i dalsze kółeczka. Hubert ma uśmiech od ucha do ucha. Robimy sesję zdjęciową, nasz marzyciel krąży po całym podwórku. Wreszcie wszystkim robi się chłodno i wchodzimy do domu.Tu wręczam dyplomy: hubertowi i Joli Kończak, która reprezentuje społeczność Akademickiego Gimnazjum da Vinci w Poznaniu. .To uczniowie tej szkoły już w styczniu zdecydowali się spełnić marzenie Huberta i na każdej szkolnej imprezie , zebraniu sprzedawali swojej produkcji wypieki. Na koniec parę setek dołożyła im jedna z mam. Uczniowie bardzo chcieli wziąć udział w dzisiejszym spotkaniu, ale od mamy Huberta ciągle słyszeliśmy: odporność, a raczej jej brak, jak najmniej osób w otoczeniu, minimum kontaktów. Musieliśmy się temu podporządkować.Na koniec Hubert napisał podziękowania dla uczniów na pięknej, zrobionej własnoręcznie przez mamę kartce.

Hubercie, życzymy Ci powrotu do zdrowia ! Życzymy Ci nie tylko rowerowych kółeczek na podwórku, ale długich wycieczek do miejsc wymarzonych !