Za oknem jesień, a na dziecięcym oddziale onkologii wciąż dużo słońca. Wszystko za sprawą dzielnych pacjentów, którzy roztaczają wokół siebie niezwykle ciepłą aurę, nawet w najbardziej pochmurne dni. Klaudia, nasza nowa Marzycielka, jest tego najlepszym przykładem. Uśmiechnięta, pełna chęci do działania, z pasjami i marzeniami wyczekuje końca chemioterapii.

Klaudia jest uczennicą drugiej klasy gimnazjum, i choć korzysta dzisiaj z nauk indywidualnych, dobre oceny wciąż napływają. Z relacji wynika, że nasza Marzycielka to typowa humanistka, choć i lekcje matematyki nie są jej straszne. Szpitalne lekcje, wbrew pozorom, wymagają sporo pracy i zaangażowania. Klaudia jednak dzielnie stawia czoła wszystkim wyzwaniom, a jej głowa jest pełna planów, łącznie z tymi, które zrealizuje po wyjściu ze szpitala.

W wolnych chwilach rysuje, wykleja witraże, uwielbia amerykańskie seriale, zwłaszcza z udziałem Vina Diesela. Przy dłuższych badaniach organizuje seanse filmowe, dzięki którym czas płynie szybciej, ale i zdecydowanie milej.

Podczas wielu podejmowanych rozmów, nie mogłyśmy pominąć tego, który najściślej związany był  z naszą wizytą. Temat dotycżacy marzeń jest jednym z ulubionych, bowiem wyobraźnia naszych podopiecznych nie ma ograniczeń. Klaudia, jako prawdziwy filmoznawca, marzy o własnym laptopie, na którym mogłaby oglądać ulubione projekcje. Głównie te „Szybkie i wściekłe” ;-)

Relacja:

Ola D.

W dość pochmurny poranek wybraliśmy się do Klaudii by spełnić jej marzenie, nie przeszkadzało nam to by jechać do niej z wielkimi uśmiechami. Gdy przybyliśmy na miejsce nasza marzycielka już na nas czekała z wielkim uśmiechem na twarzy wraz ze swoją mamą. Bardzo się ucieszyła na nasz widok gdyż wiedziała że w tym dziś mamy ją odwiedzić. Najpierw zaczęliśmy z nią rozmawiać i żartować. Po chwili jednak wnieśliśmy wyczekiwanego od dawna przez nią laptopa oraz kilka innych gadżetów jakimi były płyty ,,Szybkich i wściekłych", których Klaudia jest ogromną fanką oraz pluszowego misia.Od razu rozpakowała swój prezent i wszyscy razem zaczęliśmy oglądać laptopa. Po chwili Klaudia wyjęła płytę z grą o samolotach .Ja wraz z drugim wolontariuszem słuchaliśmy zainteresowani gdy ona opowiadała nam na czym to polega i pokazywała nam krok po kroku co w niej zrobić. Zdążyliśmy również poznać jej młodsze rodzeństwo które z zaciekawieniem słuchało naszych rozmów. Czas niestety szybko płyną i trzeba było się zbierać. Na koniec zrobiliśmy kilka pamiątkowych zdjęć i czule pożegnaliśmy się z Klaudią i jej wspaniałą rodziną . Długo nie zapomnimy tak wspaniałej wizyty .

 

Relacja:

 

Natalia K.