Julia powitała nas radośnie. Wiedziała, w jakim celu przyjeżdżamy i zdawała sobie sprawę, że będzie to przyjemna wizyta. Gdy tylko otrzymała z rąk Sylwii owiniętą w zielony papier tubę, zabrała się energicznie do działania. Zrywała papier, aż małe kawałeczki zaczęły fruwać po pokoju tak, że mama z trudem nadążyła z ich zbieraniem.

Dziewczynka aż podskoczyła, gdy okazało się, że w tubie mieści się gigantyczna kolorowanka przedstawiająca bohaterów jej ulubionych bajek. Okazało się, że Sylwia będzie idealnym kompanem do kolorowania. Julia dzieliła się z nią kredkami i prosiła o aprobatę każdego wybranego koloru: czy włosy mogą być żółte? - pytała, aby rysunek oddawał jak najlepiej urodę księżniczki. Wszyscy zgodnie stwierdzili, że jak na pięciolatkę, jest bardzo dokładna, świetnie dobiera kolory i bardzo uważa, żeby mieścić się w wyznaczonych liniach. 

Zabawa z kolorowanką nie trwała jednak długo, bo Julia bardzo chciała zapoznać nową ciocię także z innymi atrakcjami. Do pokoju przynosiła, więc coraz to nowe gry. Ostatecznie okazała się mistrzem gry w Pchełki.

Poproszona o narysowanie swoich największych marzeń, pilnie zabrała się do pracy. Ponieważ Julia wiele miesięcy spędziła w szpitalu, tęskni za dziećmi i za zabawami w większym gronie. Stąd marzenie nr jeden: organizacja urodzin, na które będzie można zaprosić inne dzieci.

Także marzenie nr 2 miało swój związek z długotrwałą walką z chorobą.  Julka uznała, że narysuje panią doktor. Chciałabym być panią doktor, żebym mogła pomagać chorym dzieciom -  wyjaśniła, gdy rysunek był gotowy.

Na szczęście, zdążyła zanim przebudziła się dwuletnia siostrzyczka - Kinga. Kiniusię też zapraszam na urodziny – powiedziała przytulając siostrę.

Podczas pierwszego spotkania Julka wymarzyła urządzenie jej urodzin. Ponieważ nie udało nam się tego zrealizować ze względu na jej długi pobyt w szpitalu, więc jedziemy z drugą wizytą , aby poznać jej nowe marzenie.

W sobotni, bardzo słoneczny poranek wyruszyłam do mojej sześcioletniej Marzycielki – Julki. Trwająca 3 godziny podróż minęła bardzo szybko. Kiedy dojechałam pod wyznaczony adres, druga wolontariuszka już na mnie czekała. Wspólnie poszłyśmy do dziewczynki. W progu przywitała nas uśmiechnięta Julia, następnie ukazała się Kinga – jej młodsza siostra, a tuż dalej mama i tata. Wszyscy bardzo mile nas przyjęli. Julka ujęła nas swoją gościnnością, wraz z siostrą zadbała o to, aby niczego nam nie brakowało. Wspólnej rozmowie towarzyszyła przemiła atmosfera, uprzejmość oraz miłe usposobienie dziewczynek. Zarówno nasza Marzycielka jak i jej siostra charakteryzowały się niecodzienną otwartością i szczególną serdecznością.

Pobyt u Julki był bardzo urzekający, jednak w pewnej chwili należało przejść do meritum naszego spotkania. Kiedy padło magiczne pytanie: „Julka, o czym marzysz?”. Dziewczynka bez chwili zastanowienia chwyciła kredki i kartkę i zaczęła rysować. Nastała cisza. Jednak to nie była zwykła cisza…. Patrzyłyśmy z zachwytem, jak powstaje piękne dzieło. Julka ma dopiero 6 lat i potrafi naprawdę ślicznie rysować. Byłyśmy pełne podziwu, bowiem wkrótce na kartce pojawił się perfekcyjny rysunek – drewniany domek z drzwiami ze zjeżdżalnią i dwiema huśtawkami. To dopiero było dzieło! Nasza Marzycielka ma również plan – w wymarzonym domku chciałaby wypić z siostrą herbatkę! Miejsce na domek już jest – w ogródku babci. Teraz tylko pozostało nam wolontariuszom wziąć się ostro do pracy i poszukać wyjątkowego domku dla Julii, aby móc spełnić jej największe marzenie.

Marzenie Julki zostało spełnione po upływie trochę więcej niż miesiąca od czasu, kiedy je poznaliśmy. Marzeniem tym był plac zabaw w ogrodzie, a przede wszystkim domek drewniany. Nic więc dziwnego, że wszystkim zależało, żeby je spełnić jak najszybciej, póki jeszcze lato. No i udało się 22 sierpnia! Domek wraz ze zjeżdżalnią, huśtawkami, ścianką wspinaczkową i drabinką stanął na miejscu do tego przeznaczonym , czyli w ogrodzie Dziadków już 21 sierpnia w godzinach rannych. Dom Dziadków , gdzie tętni życie rodzinne całej rodziny, znajduje się blisko miejsca zamieszkania Julki, ale Marzycielka miała zobaczyć go dopiero nazajutrz, w dniu spełnienia marzenia. Około godziny 19. 22 sierpnia na Julkę czekał domek przystrojony fundacyjnymi balonami oraz Babcia, Dziadek , Ciocia i Wujek oraz my- wolontariuszki. Julka przyjechała do domu Dziadków z Rodzicami i Siostrą pod pretekstem obejrzenia jednorożca, którego właśnie zakupił Dziadek. Z lekkim niedowierzaniem, ale i przekonaniem, że u Dziadka wszystko możliwe, Julka chętnie przyjechała. Jakież było jej zdziwienie, gdy ujrzała w ogródku budowlę, którą sobie wymarzyła. Coś jednak wcześniej podejrzewała, gdy zobaczyła panie z fundacji. Najpierw była chwila zaskoczenia, ale przyjaźń z domkiem, zjeżdżalnią, huśtawkami szybko została nawiązana. Niemniej uciechy miała młodsza siostra Julki, Kinga, a całej zabawie zza płotu przyglądała się z wielkim zainteresowaniem grupa sąsiadów w wieku przedszkolnym . Wkrótce, jeden z nich-Kuba, zjawił się na „parapetówce” w nowym domku Julki, gdzie pani domu serwowała herbatniki i zimne napoje. Julka ma jeszcze w planach umeblowanie swojego domku, wstawienie krzesełek, stołu, poduszek, zawieszenie firanek i zapraszanie gości do siebie… jak w prawdziwym życiu. Może nawet kiedyś zawita tam jednorożec, ale spełnienie tego marzenia pozostawiamy już Dziadkowi.