Staliśmy już w korku chyba z godzinę. Dzisiejszy dzień na pewno nie był dobrym dniem na korzystanie z samochodu. Dojechaliśmy w końcu do Rumii. Tam pośród bloków mieszka Paweł. Niezwykle schorowany oraz cierpiący. Dziękuję mu za to, że wykorzystał ostatnie krzty energii na to aby wyartykułować swoje marzenie. Jego marzeniem są bowiem meble, tak aby umilić mu jego życie. Paweł marzy o swoim pokoju, dlatego meble z pewnością mu się przydadzą. Łóżko, szafa oraz komoda pomogłyby mu oraz jego w mamie w opiece nad nim. Chłopiec posiada wiele rodzeństwa, bo aż siedmioro. Wszyscy pomagają aby nie zabrakło mu niczego, dlatego powiedziałem Pawełkowi, że pomożemy mu też. Usprawnić choć na chwilę jego codzienne tortury, które nazywają się życiem w chorobie. Nie chciałem aby usłyszał, iż mój głos lekko się załamuje, że słychać w nim barwę smutku. Mimo posiadania takiego nie chciałem aby jeszcze bardziej smucił się i on. Chciałem przekazać mu wiele radości i uśmiechu i mam nadzieje, że wkrótce będziemy mogli to zrobić. 

Tego zimowego popołudnia wybraliśmy się w drogę do Pawła. Przeuroczego chłopca mieszkającego wraz z mamą i rodzeństwem w Rumii. Dzień ten od świtu był bardzo deszczysty. Wiatr był silny, a temperatura nie była wysoka. Mimo tak niesprzyjającej aury prędko dojechaliśmy na miejsce. Od progu powitała nas uśmiechnięta mama Pawełka. Po przywitaniu weszliśmy na piętro, gdzie czekał na nas chłopiec wraz ze swoimi nowymi meblami. Pokój chłopczyka zmienił się diametralnie od ostatniej naszej wizyty. Do miejsca tego  wpadły promyki słońca, która przebiły się przez tą grubą warstwę chmur. Całe wnętrze wypełniło się jasnością. Paweł był uśmiechnięty, a to dzięki nowemu umeblowaniu.  Nowe wygodne łóżko, w którym chłopiec czuję się bardzo dobrze i zarazem wygodnie. Od razu pokazaliśmy Pawełkowi oraz jego mamie dodatki, które miały zdobić jego pokój i zapewnić mu wygodę. Ku naszemu zaskoczeniu oraz zaskoczeniu mamy Pawła, chłopiec otrzymał jeszcze zestawy pościeli oraz koce. Jeden wybitnie przypadł do gustu chłopczykowi. Idealnie pasował do otaczającego pomieszczenia. Ciemnobrązowe meble wraz z jasnymi ścianami oraz kremową podłogą wspaniale kontrastowały z czerwonym przepięknym kocem. Pawełek był bardzo zadowolony z tego kolorystycznego kontrastu. Mama Pawełka podziękowała nam serdecznie za okazaną pomoc. Nie spodziewała się, iż spełnienie nastąpi tak szybko. Udało nam się zdążyć jeszcze przed tegoroczną wigilią, toteż przecudowny Paweł spędzi te święta w zupełnie nowym, świeżym i pięknym otoczeniu. Mamy nadzieje, iż pokój ten będzie nie tylko służył Pawełkowi na lata ale też będzie przypominał mu o jego wszystkich wspaniałych marzeniach. Nigdy nie przestawaj marzyć Pawle. Mamy nadzieje, iż te jasne promienie, które rozświetliły ten pokój podczas naszej wizyty zawsze będą Cię odwiedzać nawet w niesprzyjającej pogodzie. Uśmiechnięci i wypełnieni energią jaką przekazał nam swoim uśmiechem Paweł musieliśmy się pożegnać z tą cudowną rodziną. Nie zapomnimy na długo okazanej przez Pawła radości. Oby więcej takich uśmiechów.