Monika to bardzo rozmowna i uśmiechnięta dziewczyna. Kocha podróże i zwierzaki. Jak dowiedzieliśmy się na spotkaniu od rodziców Marzycielki, Monika jest bardzo lubiana wśród rówieśników.  

Jest bardzo utalentowana pod względem plastycznym. Jej pozytywne działania jak i pogodne podejście do życia zjednują Jej przyjaciół i urzekają niejedną osobę.

Marzeniem naszej Marzycielki jest Profesjonalny teleskop, dzięki któremu mogłaby oglądać gwiazdy i planety. Mówiąc o tym marzeniu Monika była bardzo podekscytowana, że sama miała gwiazdy w oczach.

Drugim, zastępczym pragnieniem Moniki jest rower górski marki Kellys. Ponieważ i rodzice Marzycielki są wielkimi fanami sportów, czynią w sezonie wiele wycieczek, Marzycielka zamarzyła o bardziej sprawnym rowerze. Trzecim marzeniem jest wyjazd do Janowa Podlaskiego gdzie znajduję się hodowla Koni Arabskich. Marzeniem naszej Marzycielki jest spędzenie tam czasu ze swoimi ulubionym zwierzętami.

Dnia 26 grudnia Monika ma urodziny. Kiedy byłyśmy u Niej pierwszy raz i poznałyśmy marzenie, widziałyśmy błysk w oku na perspektywę patrzenia w niebo i gwiazdy przez teleskop pomyślałyśmy, że najlepszą datą na spełnienie marzenia byłyby urodziny Marzycielki. Nasz sponsor też był tego zdania.

Znalezienie odpowiedniego sprzętu, teleskopu o parametrach, jakie wymarzyła sobie Marzycielka zabrał trochę czasu, ale udało się nam zdobyć go w grudniu. Cieszyłyśmy się, że tegoroczna Gwiazdka faktycznie będzie kojarzyła się z prawdziwą gwiazdką z nieba w domu i prawdziwymi gwiazdami na niebie.

Ostatecznie termin spełnienia marzenia padł jednak na kilka dni przed świętami. Było to niezapomniane wydarzenie. Teleskop był tak duży, że wejść z nim po schodach budynku mógł ktoś silny. Weszłyśmy w kontakt z Tatą Moniki i zdobyłyśmy Go na rzecz pełnej konspiracji akcji. Monika musiała z mamą wyjść do apteki. Tak zaordynował tato. Wszyscy czekaliśmy w ukryciu, chuchając parą, bo to grudzień. Podglądaliśmy, czy już pole wolne i możemy udać się na górę. W mieszkaniu szybko nadmuchałyśmy się balony i potężne na zielono opakowane pudło postawiłyśmy na środku pokoju. Monika niczego się nie domyślała.

W końcu weszła z impetem, mówiła, że niepotrzebne było teraz w tym zimnie wychodzić na zewnątrz i oniemiała. Nie spodziewała się wizyty, żadnych osób i takiej niespodzianki. Radości było, co niemiara. Monika sama rozpakowała pudło, ale w złożeniu teleskopu potrzebowała pomocy Taty, mimo że posiłkowała się wprawnie instrukcją. Ale, gdy teleskop stanął, ustawiała go samodzielnie i nie mogła się od niego oderwać. Wiemy, że był to wspaniały, na kilka dni przed Jej urodzinami, dzień dla Moniki, dający i radość i zajęcie na całe święta i na długo po nich.