15 marca w sobotę, pomimo brzydkiej, ponurej deszczowo-gradowej pogody razem z Moniką wybrałyśmy się do nowego MARZYCIELA- Przemka. Kiedy dotarliśmy na miejsce na wstępie powitała nas mama chłopca oraz jego starszy brat. Przemek cierpliwie czekał na nas w pokoju i od razu przywitał nas ogromnym uśmiechem. Początkowo chłopiec był nieśmiały lecz lodołamacz w postaci gier komputerowych spowodował nawiązanie dialogu. Przemko poopowiadał nam trochę o sobie np. jakie ma zwierzątka, że lubi jeździć rowerem i że swój czas spędza na zabawach z rodzeństwem. Chłopiec od samego początku zauroczył nas swoją skromnością, a gdy padło pytanie o marzenie….zapadła cisza…mieliśmy obawy, że nie dowiemy się co kryje się w główce naszego nowego marzyciela, lecz zaskoczył nas i troszkę zawstydzony oznajmił ze chciałby pojechać pociągiem…, gdy zapytaliśmy gdzie ???- odpowiedział „ do Warszawy” , ponieważ chciałby zobaczyć tam wysokie budynki i pozwiedzać muzea…. Patrząc na Niego, kiedy mówił o podróży pociągiem to bez jakichkolwiek wątpliwości było widać, że to właśnie jest Jego marzenie….

To był niesamowity czas. Tak można by określić trzy dni z życia uczniów KG i 7 letniego Przemka. Chłopiec z Trójmiasta, który choruje na białaczkę miał marzenie, by zobaczyć warszawskie wieżowce i pojechać pociągiem.  Dzięki pomysłowości, zaangażowaniu uczniów, wsparciu nauczycieli i dyrekcji, a także wielu sponsorów udało nam się zaprosić Przemka do naszej szkoły wraz z mamą i wolontariuszką Fundacji „Mam marzenie”. Uczniowie towarzyszyli Mu przez 3 dni. Intensywne przygotowania trwały miesiąc. W tym czasie wysyłaliśmy wiele próśb o darmowe wejścia np. do teatru, Pałacu Kultury i Nauki, Zamku Królewskiego i restauracji. Hojność i życzliwość ludzka przerosła nasze oczekiwania.

W pierwszy dzień Przemek z wolontariuszami KG zobaczył Zoo, Zamek Królewski, Barbakan i Archikatedrę. Wspólne posiłki spędziliśmy zajadając przepyszną  pizze i ciasto. Drugi dzień rozpoczęliśmy od tarasu widokowego Pałacu Kultury i Nauki, później w Teatrze Lalka obejrzeliśmy spektakl pt. „Wiedźmy”. Końcowym punktem naszego programu była Manufaktura słodyczy. Każdy z nas odkrył w sobie „dziecko” i samemu wyprodukowaliśmy kilka reklamówek lizaków i cukierków.

Uśmiech na twarzy Przemka pozostanie nam w pamięci na długo. Jego siła i zainteresowanie była dla nas czymś zdumiewającym. Kontakt z Przemkiem był dla nas cenną lekcją życiowej odwagi walki z chorą i trudnościami. Nauczył nas marzyć i wierzyć w to, że pragnienia się spełniają. Ze swojej strony odkryłam w sobie to, że moim marzeniem jest spełniać marzenia innych.

Szczególne podziękowania należą się Wolontariuszom Kg, którzy z własnej inicjatywy byli w szkole już przed 7.00 rano, by przygotować chłopcu śniadanie. Ich zainteresowanie Przemkiem, poświęcony czas i relacja jaką nawiązali, zasługuje na naśladowanie.