W sobotnie przed południe postanowiliśmy wyruszyć do Koźla, aby poznać Natalkę - naszą nową Marzycielkę. Na miejscu powitała nas Natalka z mamą. Po przywitaniu wręczyliśmy dziewczynie drobny prezencik tzw. lodołamacz a była nią książeczka o koniach. Natalia uwielbia konie jest to Jej hobby. W trakcie naszej rozmowy przeglądając nowy upominek nastolatka przyznała o czym tak na prawdę marzy. Zdradziła nam, że bardzo by chciała mieć coś, co pomoże Jej przetrwać ciężki dni w szpitalu w trakcie których walczy z całych sił z chorobą. Tą rzeczą jest laptop z internetem, dzięki niemu Marzycielka będzie mogła kontaktować się ze swoimi przyjaciółmi, kiedy tylko poczuje się przygnębiona i smutna. Natalia ze względu na swoją chorobę ma ograniczone kontakty z rówieśnikami, nie jest wskazane przebywanie w dużym gronie ludzi. Laptop pomoże Jej pokonać ową barierę i będzie mogła kontaktować się z koleżankami i kolegami. Żegnając się z Natalką mieliśmy wielką nadzieje, że jak najszybciej uda się spełnić Jej marzenie. Bardzo byśmy sobie tego życzyli, bo dla nas wszystkich był to wyjątkowy dzień.

W ciepłe, czwartkowe popołudnie nastała oczekiwana chwila – wybraliśmy się do Kędzierzyna, by spełnić marzenie czternastoletniej Natalii. Gdy udało nam się pokonać nieznaną trasę, do mieszkania naszej marzycielki zaprosili nas jej wspaniali rodzice. W rodzinnej atmosferze zasiedliśmy przy stole, gdzie poczęstowano nas przepysznymi wypiekami, przygotowanymi przez mamę dziewczynki. Cała sytuacja była dla niej wielką niespodzianką, ponieważ doskonale zadbano o to, aby niczego się nie domyśliła. Pozostając w ciągłym niedowierzaniu, powitała nas serdecznym uśmiechem. Aby oszczędzić jej dalszych niepewności, od razu przeszliśmy do sedna sprawy, czyli najprzyjemniejszego elementu dnia – wręczenia upragnionego laptopa z dostępem do Internetu. Po rozpakowaniu ozdobnego papieru, wspólnymi siłami staraliśmy się opanować nowy sprzęt, by Natalia bezproblemowo mogła z niego korzystać. Racząc się swoim

towarzystwem, dowiedzieliśmy się o opowiadaniu, które napisała marzycielka, dostając za niego bardzo dobrą ocenę w szkole. Co za talent! Mieliśmy zaszczyt go wysłuchać, będąc pod głębokim wrażeniem! Wizyta powoli dobiegała końca, wymieniliśmy się pożegnalnymi uściskami i miłym słowem. Dla wszystkich uczestników tego zdarzenia był to niesamowity czas, który z pewnością zapadnie w pamięci, jawiąc się jako cudowne wspomnienie.