Moim marzeniem jest:
pierwsze spotkanie
2009-09-06
To było przemiło spędzone popołudnie. Naszego marzyciela Radka odwiedziłyśmy w jego domu rodzinnym. Do celu trafiłyśmy bez problemu, czym wzbudziłyśmy podziw domowników.
Na powitanie wyszedł nam tata, wkrótce też poznaliśmy pozostałych członków rodziny, siostry i mamę. Po serdecznym powitaniu został wręczony lodołamacz w postaci głośników do komputera, a także drobne prezenty dla sióstr.
Radek to spokojny i bardzo dojrzały jak na swój wiek chłopiec. Jego pasją są komputery, a wiedza o nich wykracza znacznie poza przeciętność. Czy każdy potrafi złożyć komputer z części pozyskanych z demontażu likwidowanych komputerów? Radek wykazał się swoimi zdolnościami już w wieku 10 lat i to bez pomocy taty.
W czasie całego spotkania Radek uśmiechał się od ucha do ucha, choć poruszaliśmy także temat jego choroby. Zgodnie stwierdziłyśmy, że Radek to naprawdę wielki mały człowiek! Choć nie przepada za rysowaniem, w sposób niezwykle precyzyjny przedstawił nam trzy marzenia. Marzeniem nr 1 okazał się oczywiście komputer.
spełnienie marzenia
2009-09-13
Dzięki konspiracji z tatą, Radek nie spodziewał się, że nadszedł właśnie ten dzień. Pod pretekstem skonsultowania z Radkiem parametrów idealnego laptopa, zmierzałyśmy do domu Marzyciela z rękoma pełnymi pakunków, by spełnić jego najskrytsze marzenie. W ganku zostawiłyśmy największy pakunek, a z mniejszym weszłyśmy do domu Radka.
Wręczyłyśmy Radkowi torbę do laptopa, z której oczywiście bardzo się ucieszył. Zaczęłyśmy rozmawiać o… komputerach oczywiście. Po chwili stwierdziłyśmy, że nadszedł idealny moment, by spełnić marzenie i zza rogu wyciągnęłyśmy jeszcze jeden tajemniczy karton zapakowany w zielony papier. Radek, zdezorientowany, trochę zdenerwowany i bardzo podekscytowany zajrzał do środka. Wtedy okazało się, że w owym kartonie jest laptop! Chłopak nie był w stanie wydusić z siebie słowa. Emocje niesamowite! Uśmiech nie znikał mu z buzi, a oczy jakby niedowierzały.
Do końca spotkania Radek był bardzo zajęty konfiguracją swojego komputera, dlatego uznałyśmy nasze zadanie za wykonane. Radku, dziękujemy Ci, że mogłyśmy uczestniczyć w spełnieniu Twojego marzenia. Nigdy nie przestawaj marzyć.