Nieśmiały, zaraźliwy uśmiech, niebieskie oczy i spokojny głos. To właśnie Karolina. Nasza kolejna Marzycielka, którą poznaliśmy 29.11.2008 r. w Szpitalu im. Jurasza na oddziale onkologii i hematologii w Bydgoszczy. Ciężko chora Karolinka kilka dni po naszym spotkaniu miała zaplanowany wyjazd na operację do Warszawy.

Wiedzieliśmy, że Karolina wypełnia sobie czas spędzony w szpitalu przeróżnymi grami, więc po kilku pierwszych chwilach i serdecznym przywitaniu wręczyliśmy Marzycielce lodołamacz, którym był zestaw gier planszowych. Panowała ciepła, radosna atmosfera, a uśmiechy nie schodziły z naszych twarzy.

Magda i Justyna poszły porozmawiać z mamą Karoliny, a my - z Dominiką, Krzysztofem i Rafałem zostaliśmy w świetlicy szpitalnej. Marzycielka pokazała nam swoje prace, które dzieci robiły z okazji zbliżających się świąt. Przekonani, że Karolinka potrafi wspaniale rysować i bardzo lubi plastykę, poprosiliśmy Ją o narysowanie czterech rysunków marzeń.

O ile, co do trzech marzeń nie była tak bardzo przekonana, o tyle do rysunku laptopa wzięła się błyskawicznie. W pewnej chwili wstała od stolika i podbiegła do komputera w kącie sali, żeby sprawdzić dokładnie układ klawiszy na klawiaturze, by jak najdokładniej odwzorować swoje wielkie marzenie. Dalej w kolejności były: wyjazd nad morze do ciepłych krajów, spotkanie z Dorotą Rabczewską oraz zostanie pielęgniarką. Razem z Karoliną zaprezentowaliśmy mamie oraz Magdzie i Justynie wspaniałe rysunki, które wykonała nasza uśmiechnięta Marzycielka.

Nasze spotkanie powoli dobiegało końca. Po rozmowach i mnóstwie wymienionych uśmiechów opuszczaliśmy szpitalny oddział machając na pożegnanie wesołej dziewczynie w zielonej sukience oraz Jej mamie. Karolina wniosła do naszego życia mnóstwo radości i optymizmu, dlatego wychodziliśmy ze szpitala w niesamowicie dobrych humorach.

Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, jeszcze tego samego dnia udało nam się wsiąść do windy wiozącej nas na czwarte piętro budynku szpitalnego. Jak wszyscy wolontariusze bardzo mocno uwierzyliśmy w to, że "marzenia się spełniają", a chcieć to móc! Niesamowicie zadowoleni faktem, że możemy spełnić marzenie Karolinki tak szybko, nie mogliśmy doczekać się Jej reakcji. Napędzeni faktem, że za kilka dni Karolinka będzie już w Warszawie oraz tym, że (jak się okazało) za kilka dni miała obchodzić swoje czternaste urodziny, podekscytowani wchodziliśmy do Jej sali. Marzycielka nie kryła zdziwienia. W ogóle nie podejrzewała, że Jej marzenie spełni się tak szybko!

Kiedy wręczyliśmy Jej plecak wątpiła, że coś w ogóle znajduje się w środku oraz myślała, że jest to plecak na wyjazd. Kiedy poprosiliśmy ją o otwarcie torby, w Jej oczach pojawiły się dwie małe iskierki. Wyjmując laptopa z niedowierzaniem patrzyła w "coś zawinięte folią ochronną". Chwilę później naszym oczom ukazał się ten sam - lecz o wiele wiele radośniejszy serdeczny uśmiech.

W tak niesamowitej atmosferze wolontariusze Krzysztof i Rafał pomogli Karolinie instalować potrzebne programy i przygotowywać sprzęt do użytku. Karolina z wielką radością patrzyła w ekran komputera, zmieniała tapetę, podstawowe ustawienia i wpisywała swoje imię. Obok łóżka siedziała równie szczęśliwa i uśmiechnięta mama, która także nie spodziewała się takiej niespodzianki. Kiedy żegnaliśmy się z Karoliną wiedzieliśmy, że spełniliśmy marzenie wspaniałej dziewczyny, która potrafi podzielić się uśmiechem i swoją niesamowitą osobowością z każdym spotkanym człowiekiem. Karolinko - trzymamy kciuki!!!