Gdy na pierwsze spotkanie z Igą przyszyliśmy do szpitala, zastałyśmy maluszka śpiącego smacznie jak susełka po baryłce miodku. Mamie było bardzo ciężko ją obudzić. W budzeniu pomógł nam lodołamacz w postaci Kubusia Puchatka. Dziewczynka przecierając oczka ,spoglądała na pluszową maskotkę. Uśmiech budził się razem z nią .Kubuś-zawołała Iga i mocno objęła misia. Ten śliczny aniołek od razu oczarował nas swoją osóbką.

Gdy spytałyśmy Igę, co jest jej marzeniem, spojrzała na tatę i powiedziała - Ty, jesteś moim marzeniem - przewróciła z kokieterią oczkami i przytuliła się do Kubusia.

W towarzystwie naszej czarodziejki moglibyśmy przebywać całe dnie, taka jest rozkoszna, lecz jak zawsze przychodzi czas rozstania. Naprawdę nie był to wcale łatwe, na szczęście jeszcze nieraz spotkamy się z naszym aniołkiem Igą, gdyż za pierwszym razem marzenie nie zostało sprecyzowane.

Dziś odwiedziłyśmy Igę po raz drugi, gdyż za pierwszym razem nie udało się sprecyzować marzenia. Wprawdzie Iga nadal twierdziła, że najbardziej lubi swoją mamę i tatę, ale jednak największą radość sprawi dziewczynce wyjazd do wesołego miasteczka, gdzie są kolorowe karuzele, koniki i dużo zabawek.

Na szpitalnym korytarzu Iga układała puzzle z Dorotą, co chwilkę przynosiła nowe pudełko, by zatrzymać swoją ulubioną wolontariuszkę. Chętnie odpowiadała na pytania, pozowała do zdjęć i oczywiście przytulała się do nas.

Poczekamy na cieplejsze dni, ale wyjazd już będziemy organizowali.

Na przełomie czerwca i lipca miałem wielki zaszczyt uczestniczyć w spełnieniu marzenia jednej z naszych najmłodszych Marzycielek - 3,5 letniej Igusi.

Celem naszej wyprawy było wesołe miasteczko Hansa Park koło Lubeki. Miało być wesoło, pełno zabawek, karuzele i koniki. Jak wiadomo, marzenia naszych dzieci traktujemy najpoważniej na świecie, dlatego więc plan naszej wycieczki po parku był ściśle dostosowany do oczekiwań Igusi: karuzela z konikami - ciuchcia - karuzela z konikami - łódeczka - koniki na dzikim zachodzie - zjazd rzeką - karuzela z samochodami - karuzela z samolotami - koniki na dzikim zachodzie - indiańska rzeka - koniki na dzikim zachodzie - duży konik - karuzela z konikami...itd. nie zapomnieliśmy o żadnym koniku, ani o żadnej karuzeli!

Pozostałe atrakcje cieszyły się u Igi troszkę mniejszym powodzeniem, co wcale nie oznacza, że nie odzywał się u niej duch przygody. Wręcz przeciwnie - bardzo chętnie np. zjechaliśmy z Igą, jej bratem Dominikiem i mamą dziką rzeką, kiedy nawet tata wolał robić nam w tym czasie zdjęcia. Na nasze dopytywania, czy na pewno się nie boi, powiedziała tylko do mnie: "wujek, ale będzie jazda!". Po wszystkim pobiegła szybko do taty i powiedziała pokazując na 30 metrową rynnę, z której właśnie zjechała: "z górki jechałam i wcale się nie bojałam".

Dzień w Hansa Parku mógłby wcale nie mieć końca - zapasy energii Igusi wydawały się niespożyte. Wesołe miasteczko opuszczaliśmy dopiero po wyłączeniu jej ulubionej karuzeli z konikami blisko półtorej godziny po oficjalnym czasie zamknięcia parku.

Następnego dnia Iga wraz z rodzicami zwiedzała urocze okoliczne miejscowości, kąpała się w morzu i jeździła wielkim czterokołowym rowerem - w sam raz, aby pomieścić całą rodzinkę.

Podczas całego pobytu w Niemczech mieliśmy fantastyczną pogodę - chyba już tradycyjnie podczas marzeniowych wyjazdów - widać niebiosa też się przychylają do spełniania marzeń:)