W końcu nadszedł TEN dzień!

10 go grudnia 2022 spotkałyśmy się  z Kamilem i jego rodzicami by porozmawiać o marzeniach Kamila. Rozmowa była od pierwszych chwil pasjonująca. Szybko wyłoniła się pasja Kamila i o niej słuchałyśmy zasłuchane, nie przerywając.

Dziś Kamil ma 17 lat i od dziecka interesował się pociągami, ale po obejrzeniu kilka lat temu odcinka  „Pociąg do Wielkopolski” z wieloma zdjęciami lokomotyw i pociągów czynionych przez amatorów i pasjonatów kolei zapałał do niej miłością.  Od tego czasu i on jest fotografem amatorem. W każdej wolnej chwili jeździł na dworzec i okolice linii kolejowych (szlak) i obserwował pociągi oraz toczące się tam życie. I niezwykle dużo o tym czytał.

Założył konto na Instagramie pod pseudonimem Mikol R-ca i postanowił zamieszczać swoje zdjęcia. Okazało się, że takich fanów kolejowych jest całkiem sporo. Dzięki tej platformie poznał wielu ciekawych ludzi pełnych pasji, którzy służą radą i doświadczeniem. Niektórzy z nich mieszkają w bliskiej okolicy i znajomości internetowe przeniosły się do realnego życia. Wymiana doświadczeń z innymi Mikolami (Mikol - skrót od miłośnik kolei) zaowocowała tym, że Kamilowi udawało się robić coraz lepsze ujęcia.

Na szlaku ubrany jest zawsze w odblaskową kamizelkę z napisem „miłośnik kolei”, aby być widocznym dla maszynistów. Niektórzy już go rozpoznają na swoich trasach i na powitanie dają sygnał Rp1 „baczność” – charakterystyczny dźwięk syreny kolejowej. Nie raz był zaproszony do lokomotywy, aby móc chociaż zasiąść za sterami pociągu. Największym bowiem marzeniem Kamila jest zostać maszynistą, ale niestety ze względu na stan zdrowia jest to niemożliwe.

Jeżeli jest tylko sposobność, odwiedza różne stacje i przystanki kolejowe w innych miejscowościach, aby powiększać swoje portfolio z pociągami. Podróże wakacyjne często są wyznaczane pod dyktando „ciekawych miejscówek do fotek”. W tej chwili Kamil ma około 2 tysięcy zdjęć. Najlepsze wybiera i umieszcza na Instagramie. Na robieniu zdjęć się jednak nie skończyło. Nagrywa też filmy z pociągami w roli głównej i umieszcza na swoim kanale na You Tube.

Podczas lektury jednej z książek natknął się na informację o TGV (pol. pociąg dużych prędkości) i rekordzie prędkości osiągniętym przez ten pociąg, a mianowicie 574,8 km/h. Bardzo mu to zaimponowało i zrodziło w głowie nowe marzenie, aby móc kiedyś jechać najszybszym na świecie pociągiem szynowym. W regularnej eksploatacji pociąg ten osiąga prędkość 320 km/h i dla każdego Mikola byłby to ogromny prestiż być jego pasażerem i móc wejść do kabiny maszynisty. Takiego okazu nie ma jeszcze w swojej kolekcji i zrobienie własnych zdjęć we Francji to byłoby  ogromne wyróżnienie i spełnienie marzeń.

Takie jest marzenie Kamila. Przeżyć jazdę TGV i zrobić własne zdjęcie. Kamilu, bardzo Ci dziękujemy za możliwość uczestniczenia w realizacji Twego marzenia. Zrobimy wszystko by pomóc Ci to marzenie spełnić. Marzenia trzeba mieć, one uskrzydlają , no i …. Spełniają się!!

Długo czekaliśmy na te dni, wreszcie nadeszły. Cała przygoda rozpoczęła się o świcie, bo musieliśmy dojechać do Warszawy, by tam wsiąść  do samolotu do Paryża. Czekało nas nie lada przeżycie , bo przejażdżka TGV, najszybszym pociągiem w Europie. Było to marzenie Kamila. Rozmiar wiedzy u kilkunastoletniego Kamila o kolei i wszystkich detalach z nią związanych, zachwyca. Mobilizuje tez innych do głębszego zainteresowania się jego pasją. I w istocie, Kamil o kolei, rodzajach trakcji, składowych elementach, o rodzajach sygnałów, blokad, czy semaforów  może mówić bez przerwy.   Fachowy żargon to dla niego oczywistość. Jest w końcu Mikolem, ma swój kanal na youtube i wielu followersów. Jeden z nich , Pan Jacek kibicował Kamilowi i miał własny wkład w umilenie spełnienia marzenia we Francji. Przed podróżą  wysłał Kamilowi  sms z życzeniem samych S2 podczas podróży i samych Voie Libre 300/320 i wolnych kantonów. Takie życzenia rozumie tylko Mikol ( Miłośnik Kolei)

Zanim wsiedliśmy do pociągu TGV w Paryżu relacji  Paryż-Strasbourg, mieliśmy czas na przyjrzenie się dworcowi, lokomotywom i pociągom na wszystkich peronach. Każda lokomotywa ma oznaczenie serii marki i modelu jak i nr inwentarzowy. Wszystko musiało być sfotografowane. Kamil był w swoim żywiole a my podziwialiśmy jego wigor, pasję i brak zmęczenia. Jego dumą było świetne zdjęcie okazu, w czystym kadrze bez podróżnych i pasażerów, bo lokomotywa to piękno samo w sobie. Te zdjęcia wraz z opisem  Kamil na bieżąco umieszczał na Instagramie. Zanim wsiedliśmy do pociągu TGV, którym czekała nas podróż, Kamil przeszedł przez cały peron dokładnie śledząc  budowę składu. Nasz pociąg miał 15 wagonów, a były to dwa składy złączone głowicą napędową.

Kiedy rozpoczęła się podróż Kamil trzymał w dłoni otwartą w smartfonie aplikację z kontrolą prędkości. Wypatrywana była ta najszybsza: 320km/ godz. Osiągnięta! Satysfakcja, eureka. Wszystkich to rozentuzjazmowało, pstrykaliśmy zdjęcia wyświetlanej na smartfonie Kamila osiągniętej szybkości pojazdu. Kamil tymczasem wsłuchiwał się  w turkot, rozpoznawał styl jazdy maszynisty, np. to, jak hamuje. Tłumaczył w którym momencie maszynista wykonuje hamowanie kontrolne by wyczuć prowadzony skład i obciążenie, czyli ilu ludzi jest wewnątrz.

Dodać należy, ze największym marzeniem Kamila byłoby zostać maszynistą, ale jeśli miałoby się to nie ziścić, to równie pasjonującym zajęciem jest dyżurny ruchu drogowego. Taki człowiek ma wpływ na to która lokomotywa dokąd  pojedzie. Siedzi przy nowoczesnym pulpicie i cały dzień jest w świecie lokomotyw.

Czas spędzony w TGV był  emocjonujący zarówno dla Kamila jak i dla nas jego towarzyszy. Dużo się dowiedzieliśmy a on tez przeżył satysfakcję z bycia świadkiem osiągniętej szybkości pociągu.

PO takich wrażeniach wieża Eiffla, Parlament Europejski czy inne zabytki Paryża były tylko uzupełnieniem tego, co najważniejsze.

To było wspaniałe Kamilu obserwować Twoją pasję i być świadkiem Twojej radości. Dziękujemy, że pozwoliłeś nam uczestniczyć w tym niecodziennym marzeniu. Miej marzenia, one się spełniają ! I uskrzydlają.