Moim marzeniem jest:

Bajkowy pokoik

Ania, 6 lat

Kategoria: dostać

Oddział: Białystok

Status marzenia: spełnione

Marzenie zostało spełnione dzięki pomocy

  • Sponsor Anonimowy, Szersza Akcja, OCB

  • Sponsor Anonimowy

pierwsze spotkanie

2011-02-15

       Zwykły mroźny zimowy dzień, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zamienił się w piękną, pełną barw krainę. A to wszystko dzięki Ani, naszej nowej Marzycielce. Ania malutka, drobniutka dziewczynka zaskoczyła nas swoją energią, otwartością i obrotnością.

         Dziewczynka przywitała nas bardzo serdecznie, już od progu przesłała nam buziaki. Żaden lodołamacz nie był potrzebny, bo z Anią nie było czego przełamywać.  Marzycielka jest bardzo towarzyska i kontaktowa. Jednak prezent okazał się strzałem w przysłowiową dziesiątkę. Kiedy Ania otworzyła podarunek była zachwycona. Miś śpiewający kołysanki bardzo Ją zainteresował.  Dziewczynka kocha muzykę, dźwięki, wszystkie „odzywające się" zabawki i książeczki. Marzycielka swojego nowego misia ściskała bez przerwy, przykładając do niego uszko i nasłuchując melodyjek.  Robiła jedynie małe przerwy na łapanie baniek, które puszczałyśmy. Lekkie jak powietrze bąbelki unosiły się nad Anią a ona śmiejąc się wyciągała do nich rączki. I tak na przemian słuchała piosenek i łapała bańki nie nudząc się przy tym ani trochę. Zaskoczyło nas jak duże pokłady energii i szczęścia mogą mieszkać w tak małej dziewczynce.

         Powoli coraz bardziej poznawałyśmy Anię i Jej świat. Kwestia największego marzenia dziewczynki pozostała jednak nadal otwarta. My już po cichutku domyślamy się, co to może być, jednak musi nam to powiedzieć sama Ania na swój wyjątkowy sposób. Zbliżała się już pora snu dziewczynki, więc po przytulaczkach z Marzycielką postanowiłyśmy wracać do domu. I czekamy z niecierpliwością na następne spotkanie.

 

spotkanie

2011-03-01

         Marcowym popołudniem odwiedziłyśmy po raz drugi naszą przesympatyczną marzycielkę Anię. Ania również tym razem była bardzo towarzyska i od razu zaczęłyśmy zabawę. Również i tym razem całe spotkanie odbyło się w świecie dźwięków, melodyjek i odgłosów. Pierwszy w ruch poszedł rozśpiewany budzik, melodyjki, odgłosy zwierząt, dźwięk policyjnej syreny, unosiły się w całym domu. Później dla odmiany zabawa z piłką, ale tak tylko na chwilkę, aby znów pojawiły się jakieś dźwięki. Ania swoimi malutkimi zręcznymi rączkami wygrywała na swoim pianinku wesołe melodie. Prawdziwa z niej artystka!

         Dziewczynka to prawdziwa mała iskierka, pomimo choroby jest radosnym, uśmiechniętym dzieckiem, pełnym siły i energii do życia. Ania bardzo lubi chodzić do przedszkola, ma tam swoją ukochaną przyjaciółkę Różyczkę i ulubione Panie Przedszkolanki. Przy herbatce rozmawialiśmy sobie a to właśnie o przedszkolu, o zmaganiach z chorobą, o codziennym życiu. No i oczywiście nie mogło zabraknąć rozmowy na temat marzeń. Ania chciałaby mieć swój własny wymarzony pokój, a w nim łóżko, oczywiście bardzo wygodne oraz ładne mebelki.

         Postaramy się, żeby wymarzony pokój Ani, był wyjątkowy i aby Ania mogła w nim marzyć, marzyć i jeszcze raz marzyć.

 

spełnienie marzenia

2011-05-27

           Czy ktoś z was nie wierzy we wróżki? Jeżeli tak, to niech posłucha naszej opowieści. Będzie to bajka o małej księżniczce o imieniu Ania, która zawsze chciała, aby ją odwiedziły w jej własnym pokoju mieszkańcy Stumilowego Lasu. Mieszkała za siedmioma górami i za siedmioma lasami i spędzała cały czas na marzeniach o spotkaniu z Kubusiem Puchatkiem i jego przyjaciółmi. Szczęśliwy los chciał, że przez krainę, w której mieszkała Ania, przelatywały akurat wróżki. Ale nie były to zwyczajne wróżki. Posiadały magiczną umiejętność słyszenia wszystkich marzeń dzieci, które były w pobliżu, nawet tych najbardziej skrytych w ich serduszkach. Jak tylko usłyszały marzenie małej Ani, natychmiast postanowiły je spełnić. Przyleciały do jej pokoju podczas jej nieobecności, wyczarowały farby, pędzle i ciężko pracowały, aby na ścianach pokoju namalować Kubusia Puchatka, Kłapouchego, Tygryska i Prosiaczka i cały Stumilowy Las. Kiedy wszystko było gotowe, użyły magicznej różdżki i ściany zaczęły się ruszać, wszystko wokół się kręciła i... nie uwierzycie - namalowane postacie ożyły! W tym momencie akurat wróciła księżniczka Ania, która znalazła się nagle w bajkowym świecie.

            W pierwszej chwili dziewczynka nie mogła uwierzyć, co się dzieje w jej pokoiku, na twarzy od razu pojawił się gorący uśmiech a oczka zmieniły się w świecące iskiereczki. Wróżki jednak na tym nie poprzestały. Za ścianą obok zaczęły powstawać nowe szafki i całe inne wyposażenie pokoiku. Ania postanowiła pomóc wróżkom przy ich składaniu. Ostatnie poprawki i pokój można było urządzać. W mgnieniu oka rozwinął się czarodziejski dywan. Tak się księżniczce spodobał, że jak na niego usiadła, to nie chciała z niego zejść, ponieważ pojawiały się w każdej sekundzie na nim setki kwiatów!

            Powstające w ekspresowym tempie mebelki zaczęły się same ustawiać przy ścianach pokoju. Bohaterowie naszej bajki zaczęli projektować pomieszczenie, aby było jak najpiękniejsze i jak najbardziej wszechstronne. Potem dzięki ogromnej magicznej sile i dzięki czarom w pokoju stanęło piękne, niebieskie łóżko przeznaczone dla Ani. Oczywiście jak przystało na prawdziwą księżniczkę, dziewczynka położyła się i przykrywając się kocem podarowanym przez Kubusia Puchatka, udawała, że śpi. Nic dziwnego, że tylko udawała, skoro wokół niej tyle rzeczy się działo!

            Żeby tego było mało, dobre wróżki postanowiły obdarować Anię prezentami. Czary mary hokus pokus i na podłodze zaczęły składać się nowe zabaweczki. Bardzo spodobały się księżniczce bursztynowo-różowe organy i szmaragdowa podusia w sam raz do przytulania. Jednak największą radość sprawiło jej nowe radio, ponieważ dziewczynka uwielbia dźwięki. Nie było to jednak zwykłe radio - po jego włączeniu oprócz muzyki wyfruwały z niego nutki, które były tak rzeczywiste, że można było je łapać w powietrzu! Na dodatek powodowały, że księżniczka zaczęła cudownie tańczyć.

            I tak dzień dobiegł końca a wraz z nim nasza baśniowa opowieść. Z kronikarskiego obowiązku dodać trzeba, iż wszystkim obecnym, którzy byli niezmiernie szczęśliwi, zostały zrobione pamiątkowe zdjęcia, po czym dobre wróżki po cichutki zostawiły zasłuchaną Anię, czmychając bezszelestnie przez okno. Kubuś Puchatek i reszta wrócili na swoje miejsca na ścianie, ale obiecali, że jak tylko księżniczka będzie chciała się z nimi jeszcze raz spotkać, od razu ożywią się z powrotem. Każdy, kto nie wierzy we wróżki, teraz ma naoczny dowód, że one istnieją. A kto wie, może następnym razem będą przelatywały przez Twoją krainę. Nie zmarnuj wtedy okazji i zacznij marzyć!

 

            W imieniu Ani i wolontariuszy Fundacji, składamy serdeczne podziękowania Anonimowemu Sponsorowi oraz grupie bboyi: Szerszej Akcji i OCB. Dziękujemy, że dzięki Wam mogliśmy Marzycielce wyczarować tak cudowny bajkowy pokoik :)