Nasza przygoda zaczyna siÄ™ 5 lipca 2012r. Podjeżdżam pod dom Moniki i widzÄ™ Jej zdziwionÄ… minÄ™. Jest zaskoczona, nie wie jaki jest cel mojej wizyty. MówiÄ™, że czekajÄ… na NiÄ… w Ambasadzie Japonii w Warszawie. Monika milczy, nie może w to uwierzyć. Wraz z mamÄ… i bratem wsiada do samochodu. Ruszamy, aby speÅ‚nić marzenie Moniki.
Zazwyczaj Monice nie brakuje sÅ‚ów, ale teraz nic nie mówi. Próbuje zebrać myÅ›li. Po 5-cio godzinnej podróży jesteÅ›my na miejscu. Wszyscy serdecznie witajÄ… MonikÄ™. Atmosfera jest ciepÅ‚a i rodzinna. W Ambasadzie odbÄ™dzie siÄ™ Å›wiÄ™to Tanabata, trwajÄ… przygotowania. W tym dniu JapoÅ„czycy kaligrafujÄ… na specjalnych karteczkach swoje marzenia i wieszajÄ… na drzewach. MajÄ… nadziejÄ™, że siÄ™ speÅ‚niÄ…. Monika także bÄ™dzie miala swojÄ… karteczkÄ™. Ludzie w Ambasadzie sÄ… cudowni, troskliwie zajmujÄ… siÄ™ naszÄ… MarzycielkÄ….
MonikÄ™ czeka mnóstwo niespodzianek. Dostaje piÄ™kne, wÅ‚asne wizytówki, przygotowane w jÄ™zyku polskim i japoÅ„skim. TradycjÄ… japoÅ„skÄ… jest wymienianie siÄ™ wizytówkami. Monika, jako Ambasador wygÅ‚osi także przemówienie na otwarcie uroczystoÅ›ci. Jej zdjÄ™cie zdobi folder, w którym znajdujÄ… siÄ™ informacje o Å›wiÄ™cie Tanabata. ZbierajÄ… siÄ™ goÅ›cie. Pojawia siÄ™ przedstawiciel Ministerstwa Spraw Zagranicznych- Pani MaÅ‚gorzata Wierzejewska. ByÅ‚y ambasador RP w Tokio- pan Henryk Lipszyc. Monika ubrana w kimono, z niecierpliwoÅ›ciÄ… czeka na spotkanie z Ambasadorem Japonii Makoto Yamanaka. WÅ‚aÅ›nie przybywa wraz z małżonkÄ….
W oficjalnym wystąpieniu, na ten dzień przekazuje władzę Monice. Wita naszą Marzycielkę kwiatami. Wszystko jest bardzo wzruszające. Nie mam wątpliwości, że w tym dniu Monika jest najważniejsza. Kątem oka widzę, że własnie wchodzi ambasadorka Fundacji Mam Marzenie- Małgorzata Kożuchowska. To kolejna radość dla Moniki.
Teraz rozpoczyna się ceremonia parzenia herbaty. Towarzyszy nam atmosfera spokoju i wyciszenia. Monika jako najważniejsza osoba, pierwsza dostaje czarkę herbaty. Po części oficjanej, jest czas na rozmowy. Wszyscy są niezwykle serdeczni i otwarci. Ten dzień jest niesamowity, cudowny i niezapomniany.
OkoÅ‚o g.21 żegnamy siÄ™ z AmbasadÄ… Japonii i ludźmi, którzy okazali tyle serca. Po dÅ‚ugim dniu udajemy siÄ™ na nocleg to hotelu Gromada, do "Domu ChÅ‚opa". Jeszcze spacer po mieÅ›cie i czas na odpoczynek. Jutro w planach mamy zwiedzanie Warszawy.
Rozpoczyna się kolejny dzień. Z pomocą przychodzi wolontariuszka warszawska FMM- Linda. To Ona pokaże nam Warszawę. Jest duży upał, ale Monika dzielnie ogląda zabytki Warszawy. Czeka nas jeszcze przejadżka piętrowym autobusem, skąd będziemy podziwiać stolicę. Około g.14 żegnamy Warszawę i ruszamy do Bydgoszczy.
Monika jest troszkę zmęczona, ale szczęśliwa. Ma wrażenie, że wszystko to, było pięknym snem. Jej marzenie się spełniło i to jest najważniejsze.
ChciaÅ‚am gorÄ…co podziÄ™kować wszystkim, którzy sprawili, że marzenie Moniki staÅ‚o siÄ™ rzeczywistoÅ›ciÄ…. Szczególnie Ambasadorowi Japonii w Polsce, Dyrektor WydziaÅ‚u Informacji i Kultury Ambasady Japonii pani Michiko Makino za niesamowitÄ… goÅ›cinność, pani Renacie Wódkowskiej za cudowne chwile i moc wrażeÅ„. Pani MaÅ‚gorzacie Wierzejewskiej z Ministrstwa Spraw Zagranicznych za zaangażowanie i okazane serce. Pani Uli ze Stowarzyszenia Drogi Herbaty Urasenke, za serdeczność okazanÄ… Monice i za piÄ™kne opowieÅ›ci o Japonii. Pani MaÅ‚gorzacie Kożuchowskiej, za radość jakÄ… sprawiÅ‚a naszej Marzycielce. Dyrektorowi hotelu "Dom ChÅ‚opa" za bezpÅ‚atny nocleg, wolontariuszcze Lindzie za pomoc i zorganizowanie przejażdżki po Warszawie. Najważniejsi sÄ… ludzie, jakich spotykamy na Å›cieżkach naszego życia.
Marzenie Moniki mogło zostać spełnione, dzięki ludziom o wielkiej wrażliwości i otwartych sercach.
Za to serdecznie wszystkim dziękuję.